Sayfalar

17 Haziran 2012 Pazar

sevmiyorum...

Sevmiyorum işte babalar gününü var mı?
Anneler gününü görmemeyi başaralı yıllar oldu ama babalar günü hala koyuyor ne yalan diyim...
zorla mı....
babası olanlar babalarına sevgisini bas bas bağırıyor, çocuğu olanlar tadını çıkarıyor...
bize de böyle buruk, baba kucağı, baba şefkati, güven duygusu hasreti kalıyor...
babadan gelen güven duygusu... öyle özledim ki yanındayken bana birşey olmazmış, kimse, hiçbirşey bana dokunamazmış hissini... öyle özledim ki yamacına gidip şımarmayı, şımartılmayı... öyle özledim ki çocukca isteklerimin, şımarıklıklarımın doyurulmasını...
öyle özledim ki babamın kucağını... o kocaman kucağını...

1 yorum:

birsen dedi ki...

Ben de sevmiyorum :-( Geçtiğimiz yıl ağlayarak uyandım çünkü Çınar o günün babalar günü olduğunu medya sayesinde öğrenmiş ve "benim babam yok ki" demişti. Sırf ticari kaygıyla yaratılan bu günler, kimilerinde onarılmaz hasarlara yol açabiliyor...