Nihayet o gün geldi ve bizim başkan yardımcısı odayı boşaltmamızı buyurdu. Makam katındayız ya, çok göze battık herhalde ki odanın derhal boşaltılması emredilmiş. e bize de odayı boşaltmaktan başka iş kalmadı. Sabah beri eşya topladık, ögleden sonra da taşındık. Şimdi bir alt katta karşı koridordayız. Burası bir nevi terkedilmiş bölge. Bizden başka yaşayan canlı izine henüz rastlayamadım. (Demin "burası neresi, biz de Bakanlıktan yeni geldik" diyen bir bayan sesi duydum ama kendisini göremedim. Garibanım çay ocağı arıyormuş. Nuran Hanım ona acı gerçeği ileterek arayışında başarı dileklerini belirtti ve hücremize geri döndü.)
Neyse olayın bir de güzel yanı var. Sayıştay'ın o hastane görünümlü kasvetli binasından uzaklaştık. Daha da güzeli ortama uygun olaraktan ezan sesi daha gürül gürül geliyor:PpP
Umarım burda uzun süre oturmam gerekmez. Dönmek istiyorum, dönmek istiyorum:D
0 yorum:
Yorum Gönder