zor olanı başarmak mı asıl olan?

İnsanın karakteri neye göre gelişir diye düşünüyorum da, sanırım genlerin yanısıra aile terbiyesi, büyürken içinde bulunduğu ortam vs etkili oluyordur.
Bizi birçok şeyi yapmaktan alıkoyan da bu karakter yapımız değil mi zaten? doğrularımız, yanlışlarımız, değerlerimiz... kontrollü olmamız, etrafımıza zarar vermemeye çalışmamız, faydalı olmak istememiz, iyi birer insan olmamız...
iyi insanın aklından karşısındakini üzmek ona kötülük yapmak geçmez. aklından geçmeyen, bilmediği birşeye karşılık hazırlıklı veya korunaklı da olamaz. daha çok darbe yer. ondan değil midir kötülük veya zarar gördüğümüzde şaşırmamız, yıkılmamız, acı çekmemiz. ona rağmen bu zamanlarda bile sağlam durmamız ve karşılık vermeyişimiz de iyi insan olduğumuzdan değil mi?
allah iyilerle karşılaştırsın derler çünkü kötü olmak çok kolay... sürekli kendini kontrol etmek yerine içinden geldiğince şeytana uymak, üzeni üzmek, gönlünce kızmak, yıkmak, bozmak... sınırlarını zorlamak yerine boşvermek... içini kemiren adalet duygusuna teslim olmak ve adaletini kendin bulmak... o kadar kolay ve cazibeli ki intikam almak, kötü olmak, kötülüğe kötülükle karşılık vermek, acı çektirene acı çektirmek, üzmek. zor olan bu duygularla savaşıp doğru bildiğinden çıkmamak. zor olan yapılan haksızlıkları sindirip yoluna devam etmek. zor olan seni üzen ve kandıranları affedip ileriye bakmak... unutmak...
zor olan ateşe ateşle karşılık vermemek, üzerine su dökmek...
ama sonra zoru başarmanın onuru ve gururuyla dolmak... yenilmemek, yıkılmamak, dimdik ayakta durmak... zoru zorlamak ve galip gelmek.
galip geleceğimiz zorluklara...