komik ve düşündürücü

Birkaç gündür trafik bir felaket. 2 gündür erken bile çıksam işe gelmem 1 saatten fazla sürüyor. dönüş ise daha bir kabus. Salı günü 2.5 saat, dun ise 1:40 sürdü yol. "imdaaat" diye çığlık atmak istedim resmen. bu sabah da uyanıp da yolları kırmızı görünce sinir krizi geçirmemek adına metrobüs ile gitmeye karar verdim. tam evden çıktım, komşular da çıkıyor. onlar taksi ile gidiyormuş, beni metrobüse bıraktılar. tam binicem baktım akbilde para yok. Cüzdanda ise sadece 20 TL var. şimdi normal şartlar altında beni rahat rahat işe götürecek meblağ ama akbil yüklemem lazım ve 20 TL bütün olarak. onu makinaya versem geriye iniş noktası için para kalmıyor. baktım bozuk 1.5 TL var, lan dolmuş kaç para ki oldum. sonra en kötü taksiye biner, bir atm önünde durdurur ve para çeker öderim diye düşündüm. bir an kendimi çaresiz hissettim ama sonra içim öyle bir buruldu ki. hadi ben biliyorum, bankada param var, dediğim çözüme ulaşabiliyorum. ama bir de bankada da parası olmayan insanları düşündüm. içim buruldu resmen. benim çaresizliğim anlıktı ama bu çaresizlik ve yokluk içinde yaşamaya çalışan insanlar da var ve ... bilmiyorum. sadece kendimi düşündüğüm için kendimi çok bencil hissediyorum böyle zamanlarda. sadece kendim için çalışıyorum, kimseye bir faydam yok... ne bileyim. of, daraldım yine...