Sayfalar

7 Temmuz 2011 Perşembe

wake up call!

aynen dediğim gibi oldu. diz egzersizlerimi bir salladım pir salladım. arada yapıyorum 1-2 sey ama tabi aynı şey değil. sonuç? sonuç çok vahim oldu.
hafta başından beri şu salak raporu onaylatma işi ile cebelleşiyorum. önce sgk nın ilgili birimine gidip sevk aldım. taksi ile gidip geldiğimden sadece orada geçirdiğim 45 dak-1 saat kadar yorucu idi. asıl bomba dün patladı.
dün sgk'nın sevk ettiği şişli etfale gitmece. hastane ablamınkine yakın, bari sabah onla gideyim, ordan taksiyle devam ederim diye düşündüm. sabah duş aldım fakat nolduysa duştan çıkarken oldu. küvet yüksek ya, sakat dizimi çekerken takıldı, hafif kaydı. aman allahım o nasıl bir ağrıdır! dizime biri sanki bişey sapladı. donakaldım olduğum yerde. korkudan dizi bırakamıyorum, acıdan nefes alamıyorum. neyse bir şekilde dizi indirmeyi başardım ama resmen aklım çıktı. hastaneye gidince doktorlara sordum. umarım yeni yaptığımızı koparmamışsındır dediler, aklım daha bir çıktı, moralim bozuldu vs. neyse allahtan dizde şişme yoktu da umutlandım.
ardından şişli etfal maceram başladı. klasik devlet hastanesi. polikliniklerin oraya giderek maratona başladım. önce beni idari binaya yolladılar. evrak giriş 2. katta, ordan polikliniklere dönüp başhekimden havale yaptırdım. bir sonraki bina sağlık kurulu binası, hastanenin az dışında. sağlık kurulu evrak kayıdında sıra bekledim. resim ve kimlik fotokopisi gerekiyormuş. sokağın başındaki fotokopiciye gidip kimlik fotokopisi çektirdim. sonra tekrar gelip sıra numanarım aldım. bunların hepsini sakat dizimi yanımda sürükleyerek yaptım. sonra 11'e kadar doktorun gelmesini 11:40'a kadar da sıramın gelmesini bekledim. neyse adam kağıtları doldurdu vs. bu sırada sabahki olayı bir de ona sorayım dedim ama sanırım kendi hastası olmadığım için çok ilgilenmedi sadece "çok dikkat etmeniz gerek" vs diyerek kapattı konuyu. neyse raporu ok'ledi ama 45 gün olduğu için sağlık kurulunun ok'lemesi gerekiyormuş. bugün git, haftaya gel dediler. ben allahım bu eziyeti ve devamını haftaya da mı çekicem göz yaşları içerisinde ayrıldım ordan.
sabahki uyarı yeterli olmamış olacak ki bunalmış bünyemin etkisiyle bebek'e gidip biraz hava almaya karar verdim. önce happily ever afterda ne zamandır hayalini kurduğum pancake ardında starbucks derken akşamı ettim. saat 5 sularında da simayla buluşmaya hastaneye yola çıktım. dönüşü birlikte yapıcaz. tabi bu arada benim bu kadar harekete ve oturmaya alışık olmayan bacak oldu mu kütük gibi. sanki bir adet odun üzerinde yürüyorum. bilek falan kaybolmuş durumda. dizim hafiften ağrıyor vs.
dün bana öyle bir uyarı oldu ki akşam eve geldikten sonra yerimden kıpırdamadım. zaten yorulmuşum. dizim ağrıyor. bir yattım pir yattım. bugün de paso yataktaydım. sadece birara aşağıya havuza indim, biraz dizimi hareket ettirdim o kadar.

0 yorum: