Kim demis yolun yarısı???

Sonunda o gün geldi. Ben de artık 35 oldum!!! Ama bana sorsan 27-29 ancayım;) Bu doğumgünümü seçimleri de bahane ederek Ankara'da geçirdim. Hem tanıdık şehirde hem de sevdiklerimin yanında olmaktan şımarıklığım hat safhadaydı.
Sabahtan klasik kuaför turumu tamamladıktan sonra öğlen kızlarla Big Chef's de buluştuk. Özlem'in baby showerına niyetlenmiştik ama bana mum üflemek nasip oldu:)


Kızlarla seansı tamamladıktan sonra apar topar hazırlanıp 2. kutlamaya doğru yola çıktım. Bu seferki mekan Quente isimli brezilian steak house. Bütün hafta boyu limitsiz et yeme hayaliyle doluyduk ancak ben gün boyu yediğim pastalar sebebiyle midem dolu vardım mekana.
Yemekte bilimum soytardım gene. Tok olmama rağmen ısrarla tıkındım. Bol bol foto çekildik.


Bu arada kızlarda pasta ile ilgili hin bir sırıtma var. Pasta meselesi bayağı bir olay olmuştu, ısrarla ne olduğunu söylemiyorlar. Sebebini pasta gelince anladım:

Bir müddet gülmekten pastayı kesemedim:))) Sonra da kim pastanın neresini yiyecek tartışması bayağı ateşli oldu:)
Yemekten sonra en genç 4 kişi hariç herkes dağıldı. Biz de önce Hok's a sonra Manhattan'a gittik.

Ama biz de 2 gibi pes ettik...
Pazar günüm de pek farklı geçmedi. Sabah 9'da ayaklan, oy kullan, babayı ziyaret et, didem ve aslı ile kahvaltıya git, selim'le kahve iç, harzem'in kızı gör, kuzenleri öp derken kendimi gene otobüste buldum...
Koca haftasonu geçti ama ben başladığımdan daha yorgunum. Şimdi ise erkenden sızma hayali kuruyorum ama saat 10 oldu bile...