Yazasım geldi

ama öyle belli bir konuda değil... sadece elimi klavyeye koyup aklıma gelen rasgele düşünceleri aktarasım geldi. Uzun zamandır yazmıyordum ya, şimdi daldan dala konasım geldi.
Tatil planları yapmaya çalışıyorum gene. Neden bilinmez son 1 haftalık tatilimi eylül ayına ve hatta bayram veya sonrasına bırakmıştım. Şimdi birden gerçekleştirememe paniği sardı benliğimi. Nereye kimle gidicez hala kesin değil. bir kısmı bayram haftası diyor bir kısmı sonrası. Arada kaldım birden. bir yandan bayramda da yan gelip yatma hayalim vardı, ardından 1 hafta daha tatil... diğer yandan işler bastırırken gidememe durumu. ama geçen sene de toplam 1 hafta deniz tatili yapmışken, denizim geldi yeniden. Tabi bir de havalar var tasalandıran. Bu sene havalar bir garip gitti. Ne zaman ısındı ne zaman soğudu bilinmez... Kaldım öyle anlayacağın...
...
Bir durgunluk, bir burukluk var içimde. Hani umudunu yitirmiş bir teslimiyet duygusu. Bıraktım peşini sanırım hayatın. Saldım kendimi akan zamana. Ne bir girişim ne bir çaba. Öylesine akışına bıraktım herşeyi. Sadece arkasından bakıp, "bugün de bitti"ye hayret edemeden.
...
Saman yığını gibi hissediyorum beynimi bedenimi... ya da bir nevi çuval. Bıraktığın yerde yığılığ kalmış. aslında sanırım bitki daha gerçekçi, en azından nefes alıyor benim gibi.
İçimden bişey yapmak, biyere çıkmak gelmiyor. Bir iteleyen olunca zorla sürüklüyorum kendimi, görev gibi. Ha gittiğime memnun olmuyor muyum, gayet de keyif alıyorum. ama ortamdan uzaklaştığım anda direk sıfırlıyorum. Negatife düşüyor muyum? hayır, daha çok sıfır noktasındayım... ne varım ne de yok...