Eski günleri özlerken

Dün heyecanla Flash Forward dizisini bekledim. Hem reklamları hoş görünüyordu hem de Hülya bıraktığı yorumda izlediklerini söylemişti. Az önce de bir heves yoruma cevap yazmak istedim damağımda lost muhabbetlerinin tadıyla. Aslında cevap yazmaktan da öte şöyle doyasıya geyiğe sarmak, kaynatmak istedim. Yorum olmaz mail atayım dedim, sup'u da katayım listeme, yok tatmin etmedi. İçim cız etti sonra. hep beraber toplanıp kaynattığımız, yan odalardan atıştığımız zamanlar geldi aklıma. Şimdi hepimiz bir yana öyle bir dağılmışız ki toplayabilene aşkolsun. İnsanın sevdiği, benimsediği kişilerin bir taş atımlık mesafede olması, onları hergün görmesi nasıl bir ayrıcalıkmış şimdi daha iyi anlıyorum. Masada başımı kaldırmak, yan odaya zıplamak, karşı koridora uzayıvermek veya 3-5 kat aşağı inmekmiş tüm yapmam gereken. Şimdi mesafeleri görmezden gelerek avutuyorum kendimi. bir de eski günlerin tadını anımsayarak...