Cumartesi akşamı Mutlu'dan dönerken canım birden eve gitmek istemedi. Bir yandan yol alırken diğer yandan da kimi ayartsan diye düşünmeye başladım. Kahve, ama nerde, Armada Starbucks 10'da kapaniyo, saat zaten 9 falan. Liva olabilir... Derken Funda'ya ulaştım. Onun da işi yokmuş, tamam Liva'da buluşalım dedik. Aslında son gittiğimde Liva'ya gıcık olmuştum ama şimdi eldeki en mantıklı yer orası.
Ben kafamda böyle sakin, neredeyse boş bir pastane canlandırıyorum. Allahın pastanesi, cts akşamı nasıl olabilir ki??? Ben bu beklenti ile Liva'ya bir yaklaştım, o ne? Park yeri tıklım tıklım! Nasıl yaa, burası mekan olmuş, in olmuş diyerek arabayı parkettim. Meğer benim kafamdaki muhallebici kılıklı pastane formatı çook geride kalmış ve kendisi canlı müzik olan, gençlerin ve genç kalanların takıldığı tiki bir yere dönüşmüş. Sanki dersin Arjantin cafesi. Şaşkın bakışlarla gidip bahçede de yer bulamayarak o güzelim havada iç mekanlara mahkum kaldık mı?
Neyse kahvelerimizi içip bir müddet geyik yaparak 11'e kadar oturduk. Biz çıkarken hala kalabalıktı kendisi. Eğer bir daha akşam vakti yolum düşerse şöyle süslenip püslenip gideyim bari:PpP
2 yorum:
bazı arkadaşlar eskiden starbucks'a gitmeden önce bizi de ararlardı... hayat işte, herşey dğişiyor demek ki!!!
cts akşamı 9'da seni kaldırıp getirtebileceğime inansam arardım. ayrıyetten starbucks diil liva'ya gittik. gelir miydin???
Yorum Gönder