Kar özlemi...

"Kar"ı özledim... Lapa lapa yağan, herşeyi örten, insana huzur veren bembeyaz "kar"ı. Pencereden bakıp beyaz bir örtü görmeyi, kokusunu içime çekmeyi, karın yağışını elimde sıcak bir kahveyle izlemeyi özledim. En çok da gecenin sessizliğinde ayaklarımın altında ezilen karın sesini duymayı özledim.
"Kar"ı özledim. sokak lambasının ışığından lapa lapa yansımasını, yeryüzünü örtmesini, yürürken üzerinde iz bırakmayı özledim.
Ağaçların kar altında agırlaşan dallarını, kar altında kalmış ormanın nefesimi kesen görüntüsünü, bana verdiği huzuru ve mutluluğu, ağaçların altından geçerken karların tepeme dökülmesini, mutlulukla çığlık atmayı özledim.
Karların ortasında çocuklar gibi debelenmeyi, yıllara meydan okurcasına kartopu oynamayı, kardan adam yapmayı, burnuna havuc takmayı özledim.
Karı özledim... yağ artık...