Şiyir gibi oldu:)

eve gelip ufak sürprizler bulmaktı mutluluk, bir kağıda karalanmış küçücük bir resim...
telefon çalarken adının yazmasıydı mutluluk, ardından atılan kısacık bir kahkaha...
dudaklarının yumuşaklığıydı mutluluk, kelebek gibi usulcacık...
sonra...
dudaklarından dökülen kelimeler oldu zehir, içtikçe değdiği yeri yakan...
parmaklarından dökülen yazılar oldu hançer, her kelime ile bir kez daha saplanan...
sözde umarsızlığın oldu ateş, yüreğimi benliğimi dağlayan...