Sayfalar

8 Ekim 2010 Cuma

"Teamwork" her zaman iyi bir şey olmak zorunda değil!!!

Dün akşam Önder'in davetlisi olarak bir klasik müzik konserine gittim. "2+2 cross cultural marriage" konulu bir piyano resitali. türk ikiz kardeşler arzu ve gamze kırtıl'ın yanısıra 2 tane yabancı çocuğun 4 piyanoda çaldığı eserler. Yer: aya irini. atmosfer: muhteşem.
Önce 2 abi başladı. modern bişeyler çalmaya çalıştılar. İlk çaldıkları sambadan türetilmiş bişeydi sanırım, kötüydü, sonrakiler bana daha çok hitap etmeye başladı. sonra kızlar geldi, onlar da  cemal reşit rey ve shostakovich çaldılar. çok keyifliydi. Aradan sonra mozart ve sonrasında  bu gece ve 2010 Avrupa Kültür Başkenti adına 4 piyano için bestelenmiş "teamwork I" isimli bir eser çaldılar. bir de bestecisi wolfgang abi eseri ikizlere adamış. merakla bekliyoruz anlayacağınız. başladılar çalmaya, bu arada arka fonda da bir video oynamaya başladı. Valla ben eserden bir bok anlamadım. Benim için hiçbir şey ifade etmeyen gürültü yumağından başka birşey değildi. Ne bir melodi, ne bir uyum. Yani muhtemelen sanatsal bir değeri vardır, çalması vs son derece güçtür ama tek bir cümle ile özetlemek gerekirse "bayburt bayburt olalı böyle eziyet görmedi" buna ek olarak fondaki görüntüler de kabus gibiydi. İşin en işkence tarafı ise videonun eserle eş uzunlukta olması ekrandaki çubuğun ilerleme hızını görünce hissettiğim çaresizlik oldu. o barın ilerleyişine göre eserin daha çok başlarındaydı ve ben çoktan baymıştım. allahım daha 1/5'i anca bitti, bu çubuk ne kadar yavaş ilerliyor diyerek gözlerimle ilerletmeye çalıştım. Sonuçta işkence 25 dakika mı sürdü, 5 saat mi bilmiyorum ama bittiğinde herkes rahatlamıştır diye düşünüyorum.
Yok hocam, bu sanatsa ben sanattan anlamamaya devam edebilirim hani...

0 yorum: