İçgüdü

Bizim arkadaşın kardeşini saat 15:30'da mülakata çağırmışlar, hala görüşmeye almamışlar. 2 saat bekleme. birden aklıma kendi başıma gelen bir olay geldi. seneyi hatırlamıyorum ama bezenin ailesi ile yemeğe gidicez. sanırım nikah sonrası yemeği idi. o zaman 95 yılı olması lazım. ama diyorum ya emin diilim. sonuçta onlarla bir yemeğe gidicez işte (bezen help!). benim de gene emin değilim ama sanırım havelsan'la görüşmem var. daha doğrusu ilk görüşmeyi yapmışız ikinci kez çağırmışlar. o gün müsait olmamama rağmen ısrarla o gün çağırmışlar. ama ben galiba halihazırda çalışıyorum ya da öyle bişey. allahım bunuyorum, bezen sen hatırlıyorsan boşlukları doldur.
neyse bunlar ısrarla akşam 6 gibi çağırmışlar beni. diğer taraftan da yemeğe gidicez bekleniyorum. ben 6da koştur koştur gittim ama beklet beklet. yarım saat 45 dakika falan beklettiler. çok sinirlendim. sonra içeri aldılar. hem daha önce görüştüğüm kişi var bir de onun direktörü sanırım. başladık konuşmaya ama ben zaten hem işi çok sevmemişim hem de beklettiler diye sinir olmuşum. görüşme başladı. baktım bana bir önceki görüşmede sordukları soruları tekrar soruyorlar. bir tepem attı. ilk görüştüğüm adam "bu işte başarılı olacağınızı düşünme sebebiniz" benzeri bişey sordu. bir önceki görüşmede cevabı allayıp pullayan ben adamın suratına bakıp "içgüdü" dedim:)))) adamların resmen nutku tutuldu. başka da soru soramadılar:)))) görüşme bitti, ben yemeğe yetiştim. bizimkiler hemen sordular "görüşme nasıl geçti?" ben: "sormayın yaa, adamlar içgüdülerime güvenmediler"
ahahhahah ya unutmuşum bu olayı... çok eğlendim şimdi aklıma gelince:))))