Karmaşık duygular içerisindeyim. hani neredeyse elim ayağım titreyecek. korku, heyecan, stres, umut... ne ararsan var. davurdağı salatası gibi her telden çalıyorum resmen...
bir yandan hazırlanması gereken belgeler, diğer yandan kılık kıyafet stresi, okula ilk başlayacak çocuk gibiyim. beni neyin beklediğini bilmiyorum, sınıf arkadaşlarımı tanımıyorum, dersleri görmemişim, doğru okula, doğru bölüme başladığımdan bile emin değilim.
allahım kafam karman çorman...
1 yorum:
bir allahın kulu da çıkıp "davurdağı ne lan? gavurdağı olmasın?" dememiş!!! sanırım kimse yazdıklarımı okumuyor. böhü!
Yorum Gönder