Polyanna

Dün akşam kendi kendime başıma gelen olumsuz şeylerin altında aslında olumlu noktalar olduğunu düşündüm. örneğin babamın ölümü. temiz bir ölümdü, yatalak olmadı, çekmedi vs. yani kötünün iyisi. aslında galiba şanslıyım ya da yukarıdaki beni gözetiyor vs gibi bir çıkarıma bile yaklaştım. derken jeton düştü. ulan salak adam ölmüş daha ne olsun. tam tersine gayet sağlıklı hala hayatta da olabilirdi... bunu farkedince yaptığım aslında polyannacılık olduğunu gördüm. o anda polyannanın ne kadar aptal olduğunu farkettim. salak. onun yaptığı da işte kendini avutmaktan başka bişey değil. daha kötüsü de olabilirdi. doğru olabilirdi, ama daha iyisi de olabilirdi.
ne salak bir karakter ve ruh haliyse işlemiş benliğimize. daha çocukluğumuzdan başlayarak yıkamış beynimizi. tamam olay mutsuz olmayı önlemek ama göz göre göre de gerizekalı olunmaz ki kardeşim... daha kötüsünü düşünüp kendini teselli etmek...
evet sıkıldım, hala kızgınım. daha kötüsünü düşünüp kendimi teselli etmek ve şükretmek istemiyorum. hiç olmamış olmalarını diliyorum...
hala kızgınım...