Bugün normal şartlar altında hayatta yapmayacağım veya eskiden olsa yapmayacağım bişey yaptım. Kaç gündür canımı sıkan bir mesele ile ilgili olarak sessiz kalmaktansa yüzleşme moduna geçtim. Tabi dilek'in bu konudaki dolduruşunu yadsımamak lazım. İyi mi yaptım kötü mü bilmiyorum, ama kendim için sürpriz bir adımdı. Hala şaşıyorum nasıl yaptığıma. (5 dakikada yuvarladığım 2 bardak bacardi colayı hiç söylemeyeyim:)))... Sonuçta değişen bişey oldu mu? hayır ama nedense kendimi bir nebze daha iyi hissediyorum.
Bugün farkına varıp dehşete düştüğüm başka şeyler de oldu aslında. İstanbul'a geleli nerdeyse 5 ay olacak ve benim edindiğim arkadaş sayısı bir elin parmaklarını bile geçmiyor. Benim gibi bir insan için son derece moral bozucu bir durum. Çalıştığım ortamda benden başka kimsenin olmaması sosyalleşmeme büyük bir darbe aslında. benim gibi bir insanın kalabalık ortama ihtiyacı var. Bu durumda insan eksikliğini aktivitelerle doldurmam gerektiğine karar verdim. Bunlardan biri dans zaten ama tek basina yeter mi emin degilim. Ancak bir adım olarak yarınki dans gecesine yalnız gidicem. Gerçi sınıftakilerle konuştuk, herkes gelme sözü verdi yani tam olarak yalnız olmıycam aslında ama kendi ortamında olmayacak.
Bakalım...
5 yorum:
istanbul adamı kalabalıkta ayakta durmaya ve üç beş sıkı dostla yaşamaya alıştırır, bide dünyanın her yerinde araba kullanabilen insan özelliği edinirsin:))
benim sıkı dostum çok ama hepsi uzakta:( burası da 1 tane kazandırdı ama bana:)
araba kullanma konusunda sıkıntımız yoktur alimallah... carmen sağolsun:P
karmen:) adı onun. türkceleşti carmenler
seni mi kırcam, karmen olsun bundan sonra:)
budur:))
Yorum Gönder