Nihayet burnumda tüten şeyin ne olduğunu anladım: kar. buram buram kar özlüyorum. bembeyaz, soğuk... karın o sessiz huzurunu özlüyorum. kayağı özlüyorum. o beyaz huzurun içinde karda atılan adımların hışırtısı. sanırım şu dünyada duymayı en çok sevdiğim sesler: 1. karda atılan adımın hışırtısı, 2. su altında alınan soluğun sesi. ikisi de mutlak sessizlik içinde duyulabilen, algı düzeyini bir yandan keskinleştirirken bir yandan felç eden ortamlar...
ne biçim şehir bu yaaa! doğru düzgün kar bile yağmıyor... ben avrupaya alplere yerleşicem hoca. 2 yıldır adamlar kardan felç oldu, bize ise habire yağmur!!!
1 yorum:
buraya da bekleriz. daha 10 gun onceki kar firtinasindan kalan karlar erimedi jersey'de, yine kar geliyormus cuma gunu. karin ilk 2 gunu guzel mirim...
Yorum Gönder