Sünnet Gölü

Lise sınıfım bu aralar gaza gelmiş durumda, görüşme sıklığımız arttı. hele en son öyle bir gaza geldik ki yıllardır sözünü edip de gerçekleştiremediğimiz şeyi yaptık ve haftasonunda Ankara - İstanbul arasında Sünnet Gölü denen bir yerde buluştuk. Göl hakkında çoğumuzun bir fikri yok, bir kişi en son 6 yıl önce gitmiş. Olsun dedik, değişiklik işte. Ankaradan kalabalık ekip geliyor ama İstanbul tayfası elene elene 3 kişi kaldık. Ben son dakikada Aylin'i de kandırdım 4 kişi olduk. Bizi güya Kemal götürcek ama cuma günü kendine ulaşabilene aşkolsun. Ben de iş başa düştü diyerek hazırlık yaptım ama allahtan gece 1 gibi gidiyoruz teyidini aldım kendisinden.
Cts sabah 10 olan buluşma saati 10:30'u bile geçti. Kemal akşamdan kalmış hala kayık bakıyor!!! Ben kullanayım dedim ama vermedi! Özlem ve ben tekel bayii formatında çıkmışız yola. Aylin ise kendini zor yetiştirdi.
Yol 3 saat kadar sürdü. Önce otoban sonra kıvrıla kıvrıla gittik. Bütün o dönemeçler benim birara midemi bulandırdı ama heba olmadan tamamladım yolu. Bu arada eğer Kemal olmasaydı ben kesin kaybolurdum! Allahtan o yıllar önce bi uğramış da hayal meyal hatırlıyor yolu. İşin komiği yolu sorduğumuz bir adam öyle bir göl olmadığını iddia edip bizi sülüklü göle yollamaya kalktı:) Neyse sonunda sağ salim ulaştık göle.

Bizden yarım saat sonra Ankara tayfası da nevalelerle damladı. Jet gibi odalara yerleşip tüm soğuğa rağmen mangal sevdasına tutuştuk. Ben hazırlıklı olduğum için soğuk umurumda değil ama birçok sazan ince gelmiş, dondu resmen. Hanımlar ve çocukları otelin içine alıp mangala odaklandık. Ancak mangal istediğimiz tepkiyi vermemekte ısrarlıydı. Biz de onların yanmasını beklerken ısınmak için başka yollara başvurduk:)

Tam umudumuzu kesmek üzereyken otelin diğer misafir grubu imdadımıza yetişip hazır tutuşmuş ve köz olmuş mangallarını bizimle paylaştı. Nasıl sevinçle pişirmeye koyulduk bilemezsiniz:)

Yemekler yendikten sonra soğuk biraz daha hissedilir olmaya başlayınca biz de artık içeri kaçtık. Bu arada onca zaman geçmiş gibi görünmesine rağmen zamanın son dereve yavaş geçmesi hepimizi pek şaşırttı. Kahve çay muhabbet derken ittire kaktıra saati 7 yaptık. 7'de de akşam yemeği var, yemekte ise canlı müzik. Yemekte de demlenince ister istemez biz de müziğe ayak uydurduk. E artık geç olmuştur dediğimizde saat daha 9 olmamıştı!!!!

Bi gayret muhabbeti gece yarısına kadar uzattık ama artık ondan sonra hepimiz gidip odalarımıza yığıldık. Sabaha kadar nasıl uyudum bilmiyorum.
Sabah kahvaltının ardından hep birlikte yürüyüşe çıktık ama ortalık çok çamur olduğu için çok uzatmadan dönüp geri dönüş için toparlandık.

Yol dönüşte daha kolay geldi. Aynı dönemeçler beni yine salladı ama bu sefer öne geçip paçayı kurtardım. İstanbula geldiğimizde hava süperdi. İlk planım eve gelir gelmez kendimi banyoya atıp is vs kokularından kurtulmak iken havayı görünce Aylin'le birbirimizi doldurup soluğu caddede aldık. Yine yavaşlatılmış olarak geçen 2 saatten sonra eve döndüm.
Bir daha tekrarlanır mı bilmiyorum ama süper keyifli bir haftasonuydu:))))