Sayfalar

26 Mayıs 2010 Çarşamba

El ayak çekilince

gene boynu bükük bir başına kalıveriyormuş insan. Her ne kadar paso iş yerinde olduğum için evde kendileri ile zaman geçirememiş olsam da dileklerin kısa ziyareti pek keyifli geldiydi bana. akşam eve gidince azıcık da olsa 2 muhabbet, günün özeti vs bünyeye iyi geliyormuş. Şimdi gene herkes yuvasına döndü, ben ise yuvamda bir başıma kaldım. 1 hafta boyunca yanına uğramadığım kırmızı koltuğum ve açmadığım televizyon yine beni tamamlayan nesneler olacak.
...
kayahanın şarkısı geldi aklıma:
el ayak çekilince
sohbetler tükenince
dostlar eve gidince
bu geceler işkence
...

0 yorum: