İnsan haklı durumdayken bile kendini nasıl kötü hisseder bugün canlı bir örneğini yaşadım. Tam eve dönerken benim saykocan'ın babası çıktı evlerinden. Yazık adam hasta. Yine de es geçemedim ve çok rahatsız olduğumu belirttim. Bir yandan da hasta bir insana bu rahatsızlığı dile getirmenin vicdan azabını duydum. Ama diğer yandan adam da kendi alt komşusundan şikayetçi. Meğersem saykocan da alt kattaki kızdan rahatsız oluyormuş. Yani biri bağırıyor, saykocan ona gıcık kapıp daha çok bağırıyor. deli deliyi görünce değneğini saklar, bunlar birbirini fişekliyor resmen. Olan da bana oluyor. Adam taşınıcaz kızım ama ben yarın hastaneye yatıyorum yine dedi. İşin kötü yanı baba yokken saykocan iyice zıvanadan çıkıyor. Acaba evden kaçsam mı:P
Neyse, işte güya amca biraz toparlayacakmış da ondan sonra anca ev bakacakmış. Adamın bugünkü haline bakılırsa bu iş zor. Allah gecinden versin ama pek umudum kalmadı benim:(