Dün nihayet notebook filmini izledim. Ne kadar güzel bir filmmiş meğer. Önce filmin ilk yarım saati "without a trace" kurbanı oldu ama sonra tekrarında o kaçırdığım başını da izledim. Şimdi birtek en sonundaki 3-5 dakika kaldı. (o kısım da SUP'un gazabına uğradı).Filme gelince, güzel bir film olduğunu duymuştum ama bu kadar insana huzur veren, mutlu eden bir hikayesi olduğunu bilmiyordum. Noah'ın bitmeyen inancı, sevgisi, kendisini hatırlamasa bile Ally'e olan aşkı, hatırlatması ve geri geldiğinde onunla geçirdiği 2-3 dakika... Film olduğunu bilsem de böyle bir aşk hikayesi insana umut veriyor. Aşka sevgiye inancının kaybolmasını engelliyor. bilmiyorum ama çok sevdim ben filmi. Gerçi beni painted veil kadar etkilemedi ama daha çok huzur verdi.
0 yorum:
Yorum Gönder