Evet biliyorum. ben de yoruldum artık. Kaç akşamdır üst üste, bünyem harbi zorlanıyor. Allahtan yarın kısa bir tatile çıkıyorum da dinlenme fırsatım olacak.
Ama dün akşamki olay da kaçacak cinsten değildi. Önce resmen ayak sürüyerek gençlik senelerimin ve eskittiğim cd'lerin kasetlerin hatırına çıktım yola. Bono'nun politik demeçlerine ve yıllardır gelmeyişine duyduğum tepki vardı işin içinde. Yol da öyle zahmetliydi ki... 5de ofisden çıktım. 6'da yenibosnadaydım. Kemalle buluşup bişeyler yedik. Sonra stada gitmek üzere servis sırasına girdik. Servise bindiğimizde saat 19:30, indiğimizde 20:55 idi. Stada bir geldik ki müzik sesleri geliyor. U2 çıktı diye ufak bir panik havası estirdik ama ön grupmuş allahtan. Derken bekleyiş başladı. Sahne gerçekten süper görünüyordu. Geç gitmemize rağmen bayağı bir öne ilerlemeyi başardık.
Grup saat 10 gibi çıktı sahneye... ilk tınılar yükselmeye başladı, ben o anda dünyadan koptum. kendimi "lan gene pintilik yaptım, sahne önünde olmak vardı yaaa" diye söylenirken buldum. Seyirciyle iç içe muhteşem bir şov, enfes şarkılar, ses düzeni süper. Yürekten bildiğim şarkılarda zıplarken buldum kendimi, diğerlerinde sözlerini uydururken. En son ne zaman dinledim hatırlamıyordum ama neden dinlemediği sordum kendime... Bu müzik dinlenmez mi??? dinlenmeyi bırak, hissedilir, yaşanır...
Beklenen politik konuşmalar da geldi, yuhalama da oldu, alkış da... Zülfü livaneli de çıktı sahneye, yiğidim aslanım söyledi tüm stad... Seyirci biraz uyuzdu, çok coşmadı. Bono'nun komutlarını anlamadı. zorla arada el kaldırdı, 2 el çırpıp bıraktı. Daha ihtişamlı olabilirdi aslında...
Derken veda ettiler. Nasıl yaa? bitti mi derken ilk BİS geldi ve işte o şarkı başladı:
we're one but we're not the same...
one...
derken where the streets have no name...
sonra ikinci bis... ve işte with or without you...
I can't live... with or without you...
konser gerçekten bittiğinde sabaha kadar dinleyebilirmişim gibi gelmişti. Mutlu ve yorgun ayrıldık ordan.
...
Ayrıldık dediğime bakmayın... dönüşüm tam bir felaketti. araç kiralamış bir arkadaşa yamandım ama yön bulma özürlü ben insanlarla buluşamayıp hem bir kazan yol teptim hem de onları beklettim. Buluştuğumuzda saat 1:30, eve geldiğimde ise 3 idi!!!
Sabah toplantı için 7 gibi kalkmak da gerekince... yorgunluktan nalları dikmeme az kaldı...
0 yorum:
Yorum Gönder