Sayfalar

30 Mart 2010 Salı

Mis kokulu dostlarım

Dün sakin sakin ofiste otururken kapı çaldı. Evrak trafiğimiz yoğundur bizim, iplemedim geleni. Sonra adımı duydum kapıda. Bir gittim ki kocaman bir buket (sağdaki) beni bekliyor. Gözyaşlarımı tutamadım mutişkomdan gelen buketi görünce. Oturdum yerime, mis kokusunu içime çektim mutlu mutlu gülümserken.
Biraz sonra yine kapı çaldı. Ben gene iplemedim kapıyı. Bu sefer de ülkücümden gelen soldaki vazo uzatılınca kucağıma ağzım kulaklarımla birleşti, masamla birlikte gönlüm de şenlendi... Bakıp bakıp mutlu oluyorum, derin derin içime çekiyorum mis kokusunu:)
Teşekkür ederim benim güzel arkadaşlarım:)

0 yorum: